Gitti Şiiri - Melahat Çetinkaya

Güneşe tutulan kardelen gibi
Yandı haresiyle eridi bitti
Güneş mi bulutun ardına sindi
Gelirim demişti gelmedi gitti.

Tutuştu narına yanar yüreğim
Dürbünüm yok uzakları göreyim
Ne zamandır yar yolunu gözlerim
Dönerim demişti dönmedi gitti.

Seni seviyorum derdi her zaman
Ne of dedi,ne ah dedi, ne aman
Sadakatı tamdı vuslatı yaman
Uğruna can kurban der idi gitti.

Ruhuma gecenin karası düştü
Gönlüme hüzünler dertler üşüştü
Cefayı sefaya kattı bölüştü
Gözümdeki ışık fer idi gitti.

Bakışıyla canıma can katardı
Gülüşüyle kederimi yutardı
Sevmek ne ki, ilahım der tapardı
Sevdaya adanmış ser idi gitti

Bekledim yolunu gelir diyerek
Bazı ağlayarak bazı gülerek
Anladım yalanmış sevmek sevilmek
Güzel bir rüyaydı yaşandı bitti...