Felek baltasını taşa vurunca
Seninle yaşamak zor dedi gitti.
Sevmedin mi beni, diye sorunca?
Bu mekanlar bana dar dedi gitti.
Fırtına borayla geçti ömrümüz
Uyanık değil de sanki bir körüz
Tutuklu değiliz bizler de hürüz
Ocağıma yağan kar dedi gitti.
Geçim ehli dedik kaldık burada
Zaman dedikleri ne ki şurada
Tanrım seni yazmış bana kurada,
Bağrımıza düşen kor dedi gitti.
Yıkılası dağlar araya girdi
Hayat beleş diye saraya girdi
Sevdiğim insanlar sıraya girdi,
Boşuna arama yar dedi gitti.
DOĞANAY’ım düşme tekmeyi yersin
İnsanlık burada böyle mi dersin?
Verirse de Allah hayırlı versin
İşimizde hile var dedi gitti.
Kayıt Tarihi : 11.2.2013 19:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Doğanay](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/11/gitti-225.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!