Güneşi akşamdan batarken gördüm.
Celladın elinde ölürken güldüm
Bendine sığmayan ben büyük seldim.
Bendimin taşını çekip de gitti.
Umutlarım vardı en dar günümde
Kenarı dantelli yazman ,elimde.
Unutamam seni yerin gönlümde.
Sözlerin belimi büküp de gitti.
Ay karanlık gece çarşaf sarınmış.
Koca şehir karanlığa bürünmüş.
Kaldırım taşında adın yazılmış.
Taşları yerinden söküp de gitti.
Vadesi gelmeyen bir can alınmaz.
Kirpikten damlayan sular içilmez.
Seven yürekten gizli kaçılmaz.
Yüreğime tuzu basıp da gitti.
Aşkın kayığına yazdım bir yazı.
Gönüldür bu, yakın sandım uzağı.
Nerden bileyim kurulan tuzağı.
Beni deryalara atıp da gitti.
Adını sormadan kokun alırım.
Sanma ki ben bu diyarda kalırım.
Kazılsa mezarım seni bulurum.
Toprağı üstüme katıp da gitti.
Memik Kömekçi
17/01/2018 (Kilis)
Kayıt Tarihi : 18.1.2018 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ey sevgilim sende aşkın kaynağı
bence daha uygun olur kutlarım
Eyvallah üstadım. Gören , duyan yüreğinize ve ilginize saygılar efendim.
ey sevgilim sende aşkın kaynağı
bence daha uygun olur kutlarım
Teşekkür ediyorum Yakup Bey kardeşim. Eksik olmayın efendim. Saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (5)