Gitti Şiiri - Atilla Durukan

Gitti
sessizce çekti kapıyı,
anahtarı masanın üstüne koyarak.
sakin, küçük adımlarla,
kendini bıraktı sokaklara.
sanki üşümüştü bir an,
yakasını kaldırdı montunun.
ellerini cebine sokarak.
bir şeyler ara gibi.
yere bakarak yürümeye başladı.
zaman geceydi,
mevsimi unutmuştu sanki,
ürperdiğini hissetti yine.
yokladı bedenini,
hala sıcaklıgını yaşıyordu,
aşkın son gecesinin.
birden, hem yagmur yagmaya başladı,
hem de güneş açmaya başlamıştı sanki.
veya öyle hissetmişti.
elleriyle sıkıştırırken bedenini,
yürüyüşlerini de hızlandırmıştı.
geçerken bir sokak lambasının altından,
müşteri bekleyen kızların şaşkın bakışlarıyla.
zor attı kendini kendini kıyısına denizin,
oturdu kayalıklara.
hırçın dalgaların kıyıya vurmasını
izledi, dinlerken,
bir sigara yaktı,
gözleri yanmış, ıslanmıştı,
gün ağarırken,
yürüyüşe gelenler bulmuştu,
kayalıklarda kırmızı eşarbını.