Onu tanıdığımda 18 yaşındaydı
Sapsarı saçları yeşile çalan gözleri
Kıpır kıpır hareketleri o yaşın vermiş olduğu enerji
Çocuksu ,saf masum bakışlar
Aldığım her nefesin,kalbimin her atışının nedeni oldu
Sevildiğimi erkek olduğumu hissettim
Değerli olduğumu
Beni gerçekten önemsiyor seviyor sandım
Bir gülümserdiki bahar geldi sanırsın
Öyle bir sarılırdıki anne şefkati gibi
Onun yanında kendimi güvende hissederdim
Aşıktım onsuz hiçbir şey yapmak istemiyordum
Nasıl sevmezdimki nasıl inanmazdım
Yaralarımdan sardı beni inandım ne yapayım
Bazen kendime soruyorum hayır hep soruyorum
Neden gitti diye
Ve sorunun cevabını bulamıyorum sadece sevmedi
Ve gitti deyip avutmak istiyorum kendimi
Artık hayal kurmuyorum
Hayali ,düşleri olmayan bir insan ne işe yarar,ki
Şu sıralar ne işe yaradığımı bulmaya çalışıyorum
Ne yapsam hiçbir parçamı bir araya getiremiyorum
Acısı benim günahı onun boynuna
Kayıt Tarihi : 9.11.2020 12:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Kısık](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/09/gitti-201.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!