Benim bahar dalım karanlıklarda
Durdu durdu boyun büktüde gitti.
Doluktu doluktu bu hoyrat karda
Bulutlara yaşlar döktüde gitti.
Ezanlardan sonra, tanlardan erken
Sokak lambaları bir bir sönerken
Siyah kirpikleri ıslandı birden
Birden dağlar gibi çöktüde gitti.
Sessiz dünyamıza bir sesti inen
Esenlikdi göklerimden dökülen
Ben ona tapardım ta epeskiden
O güneşler gibi sökdüde gitti.
Kayıt Tarihi : 12.4.2004 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Üstün](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/12/gitti-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!