Gitti
Neyine güvenem devri zamanın
Dost görünüp düşman, el oldu gitti
Tüketti sabrını, canı cananın
Çiğnetti ellere, yol etti gitti.
Halimi haliyle, yunuramadı
Harmanı yeliyle, savuramadı
İyiyi kötüyü ayıramadı
Dermansız dertlere kul etti gitti.
Er olan bağrına saplar bıçağı
Yararım bağrımı baştan aşağı
Besleyip büyütmem biti yavşağı
Deve katarına baş oldu gitti.
Özümü yoklarım hiçde tahrip yok
Sözümden hisseye hiçmi talip yok
Gülşani ar gelir onda tırip çok
Ayırdı yolunu zır oldu gitti.
Hüseyin Parlak / Ozan Gülşani
Hüseyin Gülşani ParlakKayıt Tarihi : 27.7.2009 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
**********
önüne geçerek kesiyor sözüm
bakir itibarım kız oğlu kızım
neslimin elinde dul oldu gitti
oturacak kadar varıdı çulum
şimdi öz karıma yanamam halım
biraz birikmişti paramda malım
çocuklar yanında pul oldu gitti
çok güzel bir şiir üstadım kalemin daim olsun bir iki dörtlük te ben ekleyim dedim kabul edersen eğer
TÜM YORUMLAR (1)