Değmeden daha eli elime
Bakmadan daha üzgün yüzüne
Bilmeden daha bu sevgi niye
Beni yalnızlığa itipte gitti
Gerçekleşmeyen bir rüyaydı
Geride büyük bir acı kaldı
Bilmiyorum ki beni ne sandı?
Kuşkularını alıpta gitti
Sevdim dedim bilmem kaç kere
Sevdi o da beni belki de
Mağrur başını hiç eğmedi yere
Geldiği gibi dimdik gitti
Karanlığımı aydınlattı
Beni mutsuzluktan çıkarttı
Ama şimdi mahzun bıraktı
Kendi karanlığına gitti
Meleği olmak istedim
Senin için varım dedim
Cenneti ona vermekti dileğim
Beni cehenneme itipte gitti
Tüm yanlışları kendinden saydı
Oysaki büyük bir yalandı
Yine kabullenmek zorunda kaldı
Mecburum deyipte gitti
Gülmeyi öğrenmiştim onunla
Ağlamak istesem de omzunda
Her gece uyutuyordum koynumda
Beni hıçkırıklara boğupta gitti
Kayıt Tarihi : 10.2.2009 10:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!