Gitsem Artık Usul, Usul Ahrete

Miat dolsa davet etse yaradan
Geçiversem maldan mülkten paradan
Tüm ilgimi kesip artık buradan
Gitsem ben de usul, usul ahrete

Helalleşsem dostlarımla son bir kez
Mevt-i melek tatlı canı alsa tez
Sarsa teni kefen adlı beyaz bez
Gitsem artık yavaş, yavaş ahrete

El sallasam şu kocamış zemine
Veda etsem ahbapların cemine
Selam verip son bir defa demine
Gitsem gayri ufak, ufak ahrete

Masivayla kesip bağı ilgiyi
Her şeyine çekiversem silgiyi
Koyup artta her dünyevi algıyı
Göçsem artık usul, usul ahrete

Dönüp sırtı dünya adlı pazara
Revan olsam bir an önce mezara
Konu olup bir mevt sever yazara
Gitsem artık yavaş, yavaş ahrete

Yanık, yanık okutsalar bir sala
Kabir’imi kazdırsalar bir kula
Omuz verse üç beş dost da o sala;
Gitsem gayri, usul, usul ahrete

Nazik teni teneşire koysalar
İncitmeden ılık suyla yuğsalar
Kefenleyip tabutuma koysalar
Gitsem sonra ufak, ufak ahrete

Eda olsa dört tekbirle namazım
Âmin olsa dualara niyazım
Bu şekilde noktalansa da yazım;
Gitsem ben de yavaş, yavaş ahrete.

Abdullah Toroslu
16.04.2014-İzmir