Kimseler kalmamış dosttan,ağyardan
Güneşe bir perde çekip gitmişler
Birkaç çaput sarkıyordu duvardan
Yazgısına boyun büküp gitmişler.
Elemle maziye şöyle bir bakıp
Ömürlük düşlere veda bırakıp
Kapının üstüne kilidi takıp
Sürgüsünü hele çekip gitmişler.
Uzayan gölgeyi gece sanarak
Tası, tarağı tek, tek, toplayarak
Tüm geçmişi arkada bırakarak
Üfül, üfül, rüzgarlarda gitmişler.
Kim at sırtında, kimi yürümekte
Göğüsler çekilerek her nefeste
Kadere kahredip sitem etmekte
Ufukları, aşıp, aşıp, gitmişler...
Mustafa Yaman 2
Kayıt Tarihi : 4.10.2021 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!