Gitmeli Şiiri - Mutlu Alkan

Gelmeli, haddini bilerek ve de kimseyi asla kırmadan ve itmeden
Gitmeli gerektiğinde, usulca, sessizce ve de kimseyi incitmeden
Gitmeli bir gün zamanı geldiğinde, kimsenin gözünde bitmeden
Kıymetin varsa bile bilinmez, sen buraları terk edip de gitmeden

Gitmeli, veda edecek karşılıksız sevebilen dostlukların varken
Gecikmeden, göze batmadan, usandırmadan, bazen de erken
Kırmamalı gönülleri, ne geldiğinde, ne kaldığında, ne giderken
Gözlerde yaş ve gönüllerde muhabbet bırakmalı elveda derken

Gitmeli, bereketi ile beraber, yağmur gibi, toprak gibi, güneş gibi
Gitmeli, belki de sabahı beklemeden, gece yarısı, saat üç beş gibi
Umutlar bırakarak geride, geriye dönmeye niyetli vefalı bir eş gibi
Yaşanılan ve unutulmayacak arkadaşlıkların olsun sanki kardeş gibi

Gitmeli, eli kolu boş olarak, gerekirse bir kalem dahi yanına almadan
Hani ağlamak yakışmaz ya erkekliğin şanına, o sebeple, ağlamadan
Güzellikleri yaşamışken dost ve dostluk adına bir an bile kırılmadan
Merde ve namerde muhtaç olmadan, denize düşüp yılana sarılmadan

Gitmeli aslında gittiğinde hissedebilecek duyguların tazeyken henüz
Arkandan kuyu kazmayı düşünenler yokken, hayatında yokken pürüz
Bazen engebeli olur yollar, bazen sıkıntılı olur bazen ise olur dümdüz
Vakti geldiğinde gitmeli, mevsimine bakmadan, olsa da kış ya da güz
(18.07.2017)