yok terketmeli mavi düşleri
ahraz kelimelrin çıklıklarında terketmeli
bakmamalı isyanların rengine hepsini siyaha boyamalı ama yınede gitmeli
kalmaya değer bır tek gözlerın olsada geceye emanet etmeli
ama illaki gitmeli..
sual etmeden yüreğiine,hükümlerin en ağırını giydirmeli
avuçlarındaki yangına inat,buza kestirmeli parmak uçlarını
farkedişlerının yoksulluğunda fukara bir gulumseyişle terketmeli
illa ki terkedip gitmeli....
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta