yağmur ara nağmesiydi gökyüzünün
ayaklarımdan göğsüme kadar donuyordum
sokağın orta yerinde iki yoksul çocuk
biri bendim diğeri ayakları çıplaklığım
sisli sabaha telaşlı terli bakıyordum
kırmızından yoksun duraklar çekiyordu
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta