Gitmekle ölmek arası yokluğun...

selam gönül dostları şiirimin günün şiiri seçilmesi onuruna nail olduk madem.. kısa yazdığımız ve gizlediğimiz... bu şiirin hikayesini.. biraz açalım istedik...imla hatalarına aldırmadan.. bundan 4,5 sene evvel malum bu kendini sevdiren kuzen lakaplı yoldaşım arkadaşım dostum.. o zaman istemediği bir okulda.. bizde ilk kitabımızı sokalarda satan bir donkişot gibi elimizde mızrak yabancı bir kentin ortasında henüz bandrol yasaları yokken ve korsan tabiri denizlerden sokaklara yelken açmışken bu curcunada kendi kitabımızı karın tokluğuna satmaya çalışan bir gönüllüydük... kuzenim okulu bırakıp ben tyatrocu olmak ıstıyorum deyınce tek desteğide bizden bulunca bu yolda hayallerımızde beynımızde döl üstüne döl sürgün üstüne sürgün verdi...ilkin ünlü bir tyatrocuyla çalıştı isim kullanmak doğru olmaz diye saklı tutuyorum.. sonra bir kaç dizide yardımcı yönetmenlik ve vs görevlerde bulundu.. tabi bu işin yeri istanbuldu ılk ayrılıgımız böyle oldu.. kuzene bir buyugumuz ikinci yılmaz güney demişti.. oda bana hep yılmazın şu replıgını soylerdi.. 'istanbul sende buyuksun bende kapışalım'' sağuk bir kış günü hep yaptığımız gibi o üşümesin diye kafede oturup beni beklerken ben çayla ısınmış boğazımı bacaklarımın arasında ısıttıgım elimi ve onurumu avuçlarıma alarak acıkan midemizi ucuz ve çeşidi bol olduğundan karanfildeki tabldotçuda doyurmak adına benden önce kendini üşüten botlarımın içinde kitap satmaya çıkarken oda bana şu dizeleri döktürmüştü.... nedendir bu gençliğimizin göz yaşı heyelanları, oyüzden seni dikiyorum içimin kaymaya meyilli bütün yamaçlarına.. döndüğümde bende bir tabldot parası ondada hayatımda en sevdiğim sözlerden birini tutuyorduk... bir tabldot iki servis... ve yapılan kardeş payı öğün... farklı olan o gün son yemek ve ayrılık..... sonra belli çalışmalardan sonra ıstanbuldan döndü... bende üçüncü kitabımı cıkarmıs biraz okuyucu kitlem olduğundan yüzümüzde aşina olduğundan artık ekmek arası tavuk ve ayrana terfi etmiştik... ücreti aynıydı ama en azından birer porsiyona cıkarmıstık yani yalandada olsa ben doydum gerısı sen al dıye bır bırımıze kıyak yapmıyorduk adam gıbı doyuyorduk... sonra o cok ıyı ıkı oyun yazdı bu surecte turneler gosterıler.. ve şimdi istanbul onu ıkıcı kere ve kalıcı olarak gerı cagırıyor... işte bu şiir bu gidiş için yazılmıştır... içinde bir zaman parasızlıktan kış ortasında tek yemek ıcın kıtap satılıp tek çayı her zaman takıldıgı cafede ısınmak ıcın paylaşan ıkı yoldaşın ayrılığı için yazılmıştır.. işte bu şiirin hikayesi yüzlerce kere kısaltılmış bu özette gizlidir....evet kuzen ben değil belki ama sen büyüksün istanbul seni bekliyor o bir sehir bizse iki yüreğiz....kapışalım....