Hüsranlı hayatın kapı arkasına zincirlendi bileklerim.
Çığlıklarım pervazdaki örümcekleri ürkütüyor.
77 kapılı bir odanın penceresiz kıyısında oturuyorum,
Rüzgar tüm olasılıkları ıskalıyor.
Gözlerim karanlığı seçemiyor amma,
Zihnim seni yansıtıyor zifiri duvarlara.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta