Ömrümün en uzun, yoluna çıkarken bu akşam.
Veda buselerini rüzgarlara saldım.
Okşayamadan saçlarını,
Dokunamadan tenine,
Gitmek varmış kaderde.
Şimdi çalar trenin acı çığlığı,
Ayırır beni bedenden;
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
