Hayatın içinde bazı anlar vardır ki, insanı köşeye sıkıştırır. İşte o anlarda sorarız kendimize: Gitmek mi zor, yoksa kalmak mı? Kaçmak mı daha ağırdır, yoksa bulunduğun yerde bütün fırtınalara karşı ayakta durabilmek mi?
Bazen de asıl mesele ne gitmekte ne de kalmaktadır. Asıl mesele, bir vedanın ardından geride kalan kelimelere katlanabilmektir. Çünkü her veda, yalnızca dudaklardan dökülen birkaç söz değildir; yüreğin bütün kırıklarını, bütün yüklerini beraberinde taşır.
Bir filmde söylenmiş o söz gelir aklıma: “Veda; gidenin cesareti, kalanının ise sabrı ile ölçülür.” Ne kadar doğru değil mi? Gitmek cesaret ister; kalmaksa sabır. Cesaret ve sabır… İkisi de insanı sınar, ikisi de can yakar.
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta