Hayatın içinde bazı anlar vardır ki, insanı köşeye sıkıştırır. İşte o anlarda sorarız kendimize: Gitmek mi zor, yoksa kalmak mı? Kaçmak mı daha ağırdır, yoksa bulunduğun yerde bütün fırtınalara karşı ayakta durabilmek mi?
Bazen de asıl mesele ne gitmekte ne de kalmaktadır. Asıl mesele, bir vedanın ardından geride kalan kelimelere katlanabilmektir. Çünkü her veda, yalnızca dudaklardan dökülen birkaç söz değildir; yüreğin bütün kırıklarını, bütün yüklerini beraberinde taşır.
Bir filmde söylenmiş o söz gelir aklıma: “Veda; gidenin cesareti, kalanının ise sabrı ile ölçülür.” Ne kadar doğru değil mi? Gitmek cesaret ister; kalmaksa sabır. Cesaret ve sabır… İkisi de insanı sınar, ikisi de can yakar.
Dağın üstünde:
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Devamını Oku
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta