Gitmek gerekir Şiiri - Yavuz Bilgiç

Gitmek gerekir bazen uzaklara...

Bizim şarkımız çaldığında radyoda
Kalbim de buruk bir mutluluk ve hüzün oluşur
Özlemin,içimde bir ateş olur yakar her yeri

Gitmek gerekir bazen özlemek için...

Unuturum sanmıştım gülüşünü kokunu
Severim diye düşünmüştüm bir başkasını
Hasretinden gözlerim kör oldu göremedim başka gözleri

Gitmek gerekir bazen kıymet bilmek için...

Sen varken güzelmiş yağmurda yürümek
Toprak seninle güzel kokuyormuş
Güneş seninle ısıtıyor,ay seninle parlıyormuş

Gitmek gerekir bazen mucizeleri görmek için...

Şimdi uzaklardasın hayaller desin rüyalardasın
Seni bırakıp gittiğim için
Bir gün affedeceksin beni, bunu biliyorum
Sen bir adım atacaksın,ben sana kanatlanıp uçacağım
Yine beraber yaşayacağız her şeyi eskisi gibi
Aynı pencereden bakacağız dünyaya
Aynı güzellikleri göreceğiz

Bazen gelmek gerekir sevdiğin kadın için...