Gitmek Dilerim Bu Şehirden

GİTMEK DİLERİM BU ŞEHİRDEN

İçli türkülerden geçerken yollar,
ağrıtarak telef olmuş yanlarımı
kendi biçtiğim simsiyah feracelere sarıp bedenimi

Gitmek dilerim bu şehirden.

Ve şimdi tüm pembelerimi soyuyorum anılardan.
Varsın kalsın uçukluğum yasaklı sayfalarda.
Bitirip gözlerimdeki yağmur mevsimini, söylenmemiş cümlelerimi de koyup heybeme

Gitmek dilerim bu şehirden.

Giderek sıklaşan bir acı tutunsa da diz kapaklarıma, iç kanamalı nikotin efkârımı, prangaladığım sırrımı, ketum hasretimi ve hüznümün ebkem kasırgalarını da alıp
Gitmek dilerim bu şehirden.

Hangi aklık yaraşır ki artık toza dumana karışmış ömrüme?
Hangi şair anlatabilir can sürgünü bedenimi? Hangi ressam resmeder söze sığmayan ürpertimi?
Kabzedilmeden evvel düşlerim,
Bir martının kanadına kondurup yüreğimi, kalmaktan yorgun düşmüşlüğümle ve kabuk bağlamayı bilmeyen tek başınalığımla

Gitmek dilerim bu şehirden.

Anlamsız bir cümle bulanıklığında şimdi hayat, susan ve kıyasıya tükenen.
Bir damla bırakıyorum yanağımın kurak taraflarına, dilimin ucunda biriktirdiğim pak suskunluğumdan, kalp ağrılarımın tanığı.
Yanık bir şarkı gibi kalsın sinemde bu şehrin damar damar üzgünlüğü
Ve bu sevda yanığı.
Harmanlansın içimde fitili ateşlenmiş kavgalar, bütün uzuvlarımda aşk gecelesin varsın.
Kırıp budala aynaları ve raflara kaldırıp maktul tebessümlerimi

Gitmek dilerim bu şehirden.

Soru işaretli anlamlar türetme sakın cümleleştirilemeyen duruşumdan. Sana bakarak eskittim yüzümü.
Bilmem kaç acının ağrılı limanından arta kaldı bu buruk tebessümüm? Sesimin ucundaki kundaklanmış ağıt bundan.
Kaç sevdanın gazisi yamalı bir kalple

Gitmek dilerim bu şehirden.

Ne zaman dönerse gün turuncuya
İşte o zaman doldururum ceplerime sararan portreleri ben.
İçimde bir ayaklanma büyütürüm.
Rüzgârlara sürüp yüzümün hüznünü
Gitmek dilerim bu şehirden

ben ki kabilesiz bir savaşçıyım
bütün savaşlarım yalana karşı
ve
hep sen kazandın hep ben kaybettim
kaybetti anlamını bende bütün gerçekler
Bir 'hüznün ' kaldı senden geriye
Birde gönlümün aldanmışlığı...
Bazen terk edip gidebilmeli bu şehri kendi çaresizliğine.
Bazen inceldiği yerden kopmalı hayat.
Kundaklansa da gözlerime bir okyanus telaşı
Senden aldığım bütün anlamları sana geri verip
Gitmek dilerim bu şehirden.