gün gelir insan anlayıverir
tek başına yaşlanan bir ağaç olduğunu
o yüzden kederi yazmak isteyebilir
rüzgarın gövdesinde açtığı yaralara
sonbaharda şaşarak öğrenirsin
yaprakların rengine inanmamayı
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
gün gelir insan anlayıverir
tek başına yaşlanan bir ağaç olduğunu
rüzgarın devirdiği bir ağaç gibi
köklerini sessizce bırakarak toprağa...
Kaleminize yüreğinize sağlık.
O Rüzgarlar ne yaralar açtı gövdemizde ama hayat işte devam ediyor.
" Insan tek başına yaşlanan ağaç " olmamalı.
Tebrikler.
Güzel içten geldiği gibi özgürce...
Her gün yeni bir acı öğretiyor insana, değil mi?
Yalan söylemeyeceğim. Şiirinizde akmış gitmişsiniz.. Lakin toparlamalıymışsınız bence, biraz.
Her gün yeni bir acı öğretiyor insana, değil mi?
Yalan söylemeyeceğim. Şiirinizde akmış gitmişsiniz.. Lakin toparlamalıymışsınız bence, biraz.
Belki de gitmek değildir, kim bilebilir bunu günün şiir'i, tüm kaidelerini yıkmaktır dayatılan kuralların. Örneğin ben tüm bileşik kelimeleri ayırıyorum sinir bozmak için:)
Canınızı yakmayan şeylere secde etmeyi öğretiyor yaşam, ne tuhaf
gün gelir insan anlayıverir
tek başına yaşlanan bir ağaç olduğunu
o yüzden kederi yazmak isteyebilir
rüzgarın gövdesinde açtığı yaralara
gün gelir insan anlayıverir
tek başına yaşlanan bir ağaç olduğunu
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta