Gitmek. Şiiri - Mustafa Tosun

Bir kuşluk vakti giderken ömrümden,
Malum her şeyi silercesine,
Düşleri de alıp valizine.
His denen mağrur tanım da yok ki geride.
Düşüp de en dibe,tamu alevinde,
Yaktığın ruhum değildi sanki.
Sondan bir önceyi yaşıyorken dünya,
Kelebek umudunda olmak gibi,
Naif şekilde gitmek hafiften,
Rüzgarda savrulan bir yaprak gibi.
Dalavereden tebessüm etmek beşeriyete,
Hakikati bulmak mühim artık ebediyete.