Kimse beni anlamaz bu dünyada..
Ne acılar çektim gereksiz insanlar uğruna..
Artık tek isteğim..
Alıp başımı uzaklara gideyim..
Gönlümün iyileşeceği uzun bir yola..
Ruhumun rahata ereceği uzak diyarlara..
Gideyim..
Ve bir daha dönmeyim..
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta