Gitmedim ki Şiiri - Murat Bekir Alpars

"Artık sende değilim, senden çok ötedeyim"

Bak kuşlar uyanıyor, semada bir aydınlık,
Sorulurken sabaha, senden hiç gitmedim ki...
Olduğum yerdeyim hep, günlerim hep karanlık,
Sarılırken geceye, senden hiç gitmedim ki...

Bir feryadın sesinde, yankılanırken adım,
Yokluğunun kahrıyla, doluyorken miadım,
Ciğerimi söktüler, sanki öp öz evladım,
Vurulurken koynumda, senden hiç gitmedim ki...

Bilmiyorum ne zaman, hangi ayın kaçında,
Bu ömür tamam olur, bu aşkın miracında,
Senden ümit yok iken, çaresizlik içinde,
Kırılırken kollarım, senden hiç gitmedim ki...

Bir "Vatanım" demiştim, yüreğimin feriyle
Bir de sendin kutsalım, bir sancağın eriyle,
Mevzîmi koruyorken, eşkıya mavzeriyle,
Yarılırken bağrımdan, senden hiç gitmedim ki...

Sensizliğin hüznünü, kaderime bağlayıp,
Hep kör baktım dünyaya, gözlerimi dağlayıp,
Mutluluğu unutup, hem de küsüp ağlayıp,
Darılırken bahtıma, senden hiç gitmedim ki...