Gitme Vaktiydi Zaman Şiiri - Çağdaş Öztürk

Bu yöresel bir hikaye değil,
Bugün yaşadıklarımızdan dolayı,
Küresel olarak anlayabiliyoruz olayı:

Bir ağaç kurdu
Çınara girdi
Yedi bitirdi,
Çınar kurudu.
Artık yaşamıyordu.

Bir çocuk,
Babasının ellerinde
Havaya uçuyor,
Her seferinde gülüyordu;
Bir defa tutamadığı anda baba,
Kafayı yere vurdu.

İşte öyle bir şey güven kaybı.
Yaşanmakta olan bir aşkı
Yeşil yaprakları dahil çınarın,
Kuruması gibi kurutuyordu.

Bu kurt işi,
Beni çok yordu.
Ve asıl korkum,
Böyle olacağını o biliyordu.

Geç kaldım,gitme vaktiydi zaman.
Ben çoktan hak ettim aldatılmayı.