Bakma bana öyle derin
Sevdiğim çok insan var şu dünya da
Sevildiğim kaç insan var ki hayatım da
Hayat acımasız canım benim
Solunan her nefes geri gelmez bilirim
Sevdiğim sevildiğim bir tek sen vardın dünyam da
Sende gitme be güzelim
Güzel gözlerine kurban olayım
O gözler benden kopmasın Allahtan dilerim
Hem sen gittikten sonra
Ben o evin eşiğinden geçer miyim sanıyorsun
Sen yokken ben her gece o buz gibi yatağa
Sensiz o yatağa girer miyim sanıyorsun
Boğazımdan bir lokma ekmek geçmez
Her sabah ve akşamları karşımda senin olduğun
Ve bu günlerde karşımda olmadığın sofraya oturamam
Dedim ya ben o evin eşiğinden geçemem
Kaldırımlar yatağım olur
Bir gün gelir üşürüm bir gün gelir aç kalırım
Gün gelir bende her insan gibi toprağa karışırım ölürüm
Şu ruhum dayanmaz olur yokluğuna ölürüm
Öyle bir gün gelir ki
Ararsın beni çok ararsın
Beni rüyalarında görmeye başlarsın
Beni rüyanda gördüğün zaman ben zaten ölmüş olacağım
Beni çok arayacaksın ama ne yapsan nafile
Beni bulamayacaksın
Bulamazsın
Bulamazsın kahrından sende ölürsün
Ölürsün bende senin üzerine toprağın olurum
Aynı mezarda aynı insanla hiç uyanmaksızın uyurum
Seni tekrar kollarımın arasında bulurum
Toprakta olsak sen yine biricik sevdam olursun
Eş ruhum olursun canım benim
YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 02\12\2009
Kayıt Tarihi : 18.5.2018 16:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!