Gitme Kal Şiiri - Ahmet Öztek

Sabahın seher vaktinde
Parçalıyordu afakı tepeden doğan güneş
Hüsrana dönerken hayaller
Zaman yalnızlığa eş, vuslat ayrılığa gebe
Kusuyordu yılan heceye zehrini

Liman gelmeyen gemilere vurgun
Sular acem diyarında durgun
Paçavraya dönerken sevdalar
Aşk aşığın elinde yamalı bohça
Her bir deliği kapanmayan yara
Merhem kar etmez, kana doymaz kara cehalet
Aydınlanmazken gecede yüzler
Kramp girer umutlara
Kördüğüme döner yaşantının acı ilmeği.

Aldırma kaşı karalım, varsın hiçimi delsin
Kanlı meydanlarda
Kör kütük dolaşan yağlı kurşun

Sana kavuşmak mı? Sehpada son dileğim
Sana yaklaşmak mı?
Bir avuç selamını sayıklayıp
Bir yürek kadar, sana yanmak mı ahu zar
İki hece tarihe gömüldü
Taş duvarlarda sevdamız
Dondum kaldım, gecenin çıplak ayazında
Ne ayağım bir adım atar bahtına doğru
Nede sana dokunmak için
Dilimden kayar özbe gururum.

Ayrılığın donları çözülürken
Tuzla buz olmuş kahrım
Nasırlı ellerimde.
İki kelime, diyemiyorum
Gitme kal

İhvanda titriyor bakışlarım
Sözlerim dişlerim arasına sıkışmış
Kelimelerim kifayetsiz şu an
Yetmişinde baharı özleyen
Kaf dağına dönmüş ömrüm
Alaca karalıkta kırılıyor çehrelerim bir bir
Mengenede hislerim ölesiye gümansız
Ayrılığa yanar mihenk taşlarım

Öztek karanlığa bahis oynama
Sunakta yaralar seni
Ağuyu doldururken sakiler
Hicranın öfkeyle uyak
Beklemez zalim yar
Gecenin koyunda mundar ayrılık
Yangınlara döner ılık nefesin
Yazdan kalma bahar
Erguvanın dalında
Kör kütük beklediğin
Dönmez artık,
Boşa sevdayı yarı yolda bıraktık.
Hayat canım
Sinemizde o yüzden alık.

06 Ocak 2013
Yırtık Duygular, Ahmet Öztek