Sorunlardan uzak
Saldım kendimi memleketin yollarına
Yollar sessiz, yollar sakin, tıkalı kulaklara
İnsanlardan uzak
Saldım kendimi memleketin dağlarına
Dağlar sessiz, dağlar sakin, dinleyen duygulara
Doğanın tüm güzelliklerinde
Kirlenmemiş duygular yaşattım kendime
Ülkemin siyasi arenasındaki kirliliklerden
Çelişkili, yalan, riyakârlık dolu sözlerden
Yürüdüm doğanın güzelliklerinde
Sadece kendimle, kendi kalbimle
Uzaktan havlayan çoban köpekleri
Ormanlıkları saran böceklerin sesi
Kuşların birbirlerine ötüşlerinin cilvesi
Sürekli heyecanlandırdı kalbimi
Bir su şırıltısına doğru yürüdüm
Küçük dalgalarla akan suyu gördüm
Dokununca suya, buz gibi, çektim elimi
Kar tadı kapladı, içince suyu dilimi
Bir doyumsuzluk hırslardan öte
Yaşamaksa doğal güzelliklerin kalbinde
İşte hayat buydu, her şey saf ve doğal güzellikte
Yorgunluğu tattım, alnımdaki ince terlerde
Çamların kokusuyla beraber, tatlı bir esinti
Gör artık Rabbim şu garip halimi
Şehrin gürültüsü içinden
Siyasetin tüm kirliliklerinden
Sonu gelmez bıktırıcı sözlerden
Temiz, arı, duru doğanın kucağında uyumaya geldim
Biliyorum şehirde tüm yabancılaşmayı yaşayan bendim
Bir nazlı dağ süzülürken etekleriyle karşımda
Kalbim diyordu, “gitme kal buralarda”
02.08.2010 - Isparta
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 2.8.2010 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım selam ve muhabbetle.....
selamlarımla
can belledim
candan öte bildim seni
gitme.....
TÜM YORUMLAR (12)