İnsanlık uçuyor gönülden,
Gönül hüznü ile susuyor.
Evet evet insanlık gerçekten uçuyor.
Konacak dal bulamıyor.
İnsanlık göç ediyor adeta...
Hangi diyarlar, hangi yuvalar
Sarıp sarmalar onu...
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta