Öyle zor buldum ki yüreğimin beklediğini,
Öyle çok kabullendim ki sendeki mutluluğun ışığını.
Bir yarım sende kendini buldu solurken hayatı,
Bir yarım bende kaldı özlerken gözlerini.
Gitme dünyamdan sen bendeki hayatsın artık,
Gidersen ne nefesim kalır ne de umudum,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta