Yüreğimde birikmiş, gözyaşlarım var,
O gün sana ne git diyebilirdim,
Nede kal demeye,
Gücüm yeterdi…
Yapmam gereken çok şey vardı,belki de,
Sesimin yettiğince, bağırabilirdim,
Ellerinden tutarak, saçlarını okşayıp,
Gitme kal diyerek, ikna edebilirdim.
Ama olmadı, olmadı, buna hakkım yok dedim.
Zaten sen gitmeye, çoktan karar vermiştin…
Söylenecek bir söz kalmadığında,
Gururunu eline alıp, yavaşça dalıvermek karanlığa,
Kimseye görünmeden, unutulmak bir köşede sessizce…
Masada, buz tutmuş çayın,
Titremeye başlamış, tek mumun sıcaklığında,
Ve yalnızlığın tortusu, çökerken dibe,
Soğuk bir odada ve de yalnız başıma,
Yudumladım o gece, mazideki sevdamı...
Yüzümde güneş, saçlarımda rüzgar,
Ellerimde titreme,
Havada, tuz kokusu var.
Hüznünü ve göz yaşını,bırakırsan ben gibi,
Hasretle, kollarımı, tekrar açarım sana,
Kaybolan günler değil, sanki daha dün gibi…
N.Gökhan SONSEL
Nuri Gökhan SonselKayıt Tarihi : 5.2.2012 14:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!