Gitme Şiiri - Fethi Aslan

Gidiyorsun
yetim sevişmeler kalıyor gecelerde
dizeler kayıyor şiirlerimden
boğazımda düğümleniyor kelimeler
Gitme diyemiyorum,
gidişinle vurgun yiyor bu kentin sokakları.

Gidiyorsun,
günahsız düşler kuruyorum ikimize dair.
Ben sana yağmurlarla geliyorum
tutam,dokunam diyorum
parmaklarım değiyor tenine kanıyor, ağlıyorum.
Gitme diyemiyorum.

Gidiyorsun,
yüreğime akıtıyorum gözyaşlarımı.
Kangren gecelerde karanlıklar büyütüyorum avuçlarımda
Darağacında bir ceset ağırlığında kalıyor yaşam
Ve daha yaşanmamış
ve belkide hiç yaşanmayacak
bir kaderin günahını taşıyor zaman
Gitme diyemiyorum,
avuçlarımdan ihanetin kanıyor geceye

Gidiyorsun
Halepçe`den kalma hardal tadında bir kıyamet kalıyor dudaklarımda
Seyidim dile geliyor,haykırıyor
Evladi Kervelayme, Be gunayime,
Ayibo, Zulumo, Cinayeto. (*1)
Sonra dersim oluyorsun,
zulüm tadında,yokluk tadında,
sürgün tadında yayılıyorsun damaklarıma.
Na Zalimu Ma Qirr Kerdime Cendege
Ma Kerde Vera Tij U Wayi (*2)
iste bu yüzden gitme diyemiyorum,
Varlığınla yokluğun arasında,
bilinmez bir coğrafyada Iklimine düşüyorum,
üşüyorum.

(*1) Evlad-ı Kerbelayız, günahsızız,ayıptır, zulümdür, cinayettir.
(*2) Zalimler yok etti bizi,cesaretimizi güneşin ve rüzgarın önüne attılar