Açma kapısını paslı yüreğimin.
Satır altları çizilmiş kitaplar,
Ve hüznün asılı kaldığı perdeler,
Artık unutmağa mahkum,
Koca göbekli Papağan...
Sakız kokulu mendillerde kurumuş gözyaşların.
Kan kırmızı ruj izinde kaybolan sevdam.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
