gitme ey güzel kadın,
ey güzel dost, gitme!
sen ki ne renkler getirmiştin ömrümüze,
fıstık yeşili,toz pembe.
'sen ki, gitmeyin kalın' demiştin bize
'beraber, yine ' demiştin!
sevgiler bulmuştun gözlerimizde,
ve hiç bitmeyecek sevgiler vermiştin.
gitme,olmayan ablamız yerine sevdiğimiz,
gitme,kimi gün 'anne' dediğimiz,
ve hiç anne olmasak ta,
bazen çocuğumuz bildiğimiz.
gitme, bak ne kalabalık gidecek
bizden,gidersen,
gitme!
ne kadar tenha kalır
İstanbul,bilsen
gitme, bizi eskisi gibi sev,
gitme, ey güzel kadın,gitme,gel..
Kayıt Tarihi : 24.1.2007 12:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müberra Gönen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/24/gitme-290.jpg)
Bu kadar içten bir yakarışa rağmen gittimi?
Sayın Gönen sizde bıraktığı kanatları yolsaydınız .
Şaka bir tarafa böylesine yürekten bağlı dostluklar ne kadar azaldı ve de yenisini bulmakta imkansız yaşam artık menfaatler bileşkesi olmuş, dostluklarınız daim olsun efendim.saygılarımla
kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)