Gitme Şiiri - Alkan Ayrılıkların Şairi

gittin! kal diyemedim sana
sustum öylece kalbim ellerimde
oysa! dönmeni bekledim
senden vaz geçmeyeceğim demeni
belki de
beni ne kadar çok sevdiğini söylemeni istedim
gözlerime bakmanı
ellerimi tutmanı istedim

sen giderken ıslak kaldırımlarda
gökyüzü ağlıyordu bu sevdama
öylece baka kaldım ardın sıra
dur!
dur demek istedim dur Allah aşkına gitme
dilim düşmandı gönlüme
beynim düşman
gönlümde bir feryat
gitme ne olur gitme
gururum ağır geldi yüreğime

candan can gidiyordu
yıkıldı bütün umutlarım
bir sel baskınına uğradı en güzel hayallerim
nereye sürüklenir nerede kaybolur bilmiyorum
ama sen arkana bakmadan gidiyorsun
ben sessizce ölüyorum

gökyüzümü kara bulutlar sardı sanki
güneşim doğmayacak dünyama bir daha
bir iki yağmur damlası düşse
düşse de gizlese ardın sıra akan göz yaşlarımı
karanlık çökse etrafa da gizlese
ardın sıra yıkılışımı
gitme diyemedim

sen gittikten sonra
ne yapacağım seni nasıl bulacağım bilmiyorum
ama ne güzel kelimeler biriktirdim aşka dair
sana söylemek için dilimde yüreğim de

seviyorum diye başlayacaktım söze
sebepsiz bir zaman da sarılacaktım boynuna
gözlerinde hapsedecektim zamanı
ve kollarında son bulacaktı ömür durağı

sen gidiyorsun
sessizce aynı gelişin gibi
anladım gelişinde aşkınla yaktığın yüreği
gidişinde hasretinle kor edeceksin
yani beni öldürmeye niyetlisin

dur !
dur bir dakika
dön bir bak arkana
böyle olmazdı vedalar
bu şekilde bitmezdi sevdalar

sen kendine iyi bak demeliydin bana
son kez gözlerime bakmalıydın
ve ben haykırmalıydım sana

ALLAH AŞKINA
GİTMEE...