Gitarım Ellerimde Kanıyor

bakıyorum kağıtlara
ne yazacağımı bilmeden
son sigaram bitiyor
oysa dumanını ne de severim

dokunuyorum notalara
çaldıklarımı hissetmeden
gün artık aydınlanıyor
belki birazdan farklı hissederim

konuşuyorum kendimle
söylediklerimi düşünmeden
sonra etraf sessizlikle kaplanıyor
zaten gürültüyü de pek sevmem

işte ben böyleyim
bazen bir şiir yazar
bazen bir şarkı söylerim
zamanın kuytularına kaçar
gitarımı çalarım
karamsarımdır kendimle
ama belli etmem “eksi”lerimi sizlere
beni hep güler tanırsınız
oysa bilmezsiniz ki
gitarım ellerimde kanıyor