Acımaz sanıyordum,
Acıdı...
Kanamaz sanıyordum,
Kanadı...
Unuturum sanıyordum,
Unutamadım...
Oysa hazırdı yüreğim unutmaya,
Yalancı bir huzura sarılmaya...
Ve anladım:
Bitti deyince bitmeyen aşklar,
Git deyince gitmeyen adamlar,
Sevmiyorum deyince
"Seviyorsun!" diye haykıran aşıklar varmış.
Bazen dil, usturupsuzca konuşur;
Sevse de "git" der,
Kırsa da "git" der,
Ama önemli olan,
Her şeye rağmen kalmayı seçmekmiş, anladım.
Şimdi denizler mürekkep,
Ağaçlar kalem,
Bulutlar kâğıt olsa da
Seni yazmama engel olamaz.
Çünkü adın,
Çünkü sevdan,
Çünkü varlığın,
Zaten ezberimde...
Sen, iyiyim diyebildiğim her sabahın sebebisin.
İyi ki varım, çünkü sen varsın.
Yarınlarımın en güzel ihtimali,
Mutlulugun umudun en derin anlamı sensin.
Mavi, boş bir kabuk olurdu sensiz,
Ve sen, her gün yeniden sevdiğimsin.
Dilimin beynime ihaneti,
Yüreğimin tek savaşısın.
İyi ki varsın.
Git desem de,
Git me...
28.04.2025 02:42
Kayıt Tarihi : 28.4.2025 02:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!