İşte bırakıp gidiyorsun Arkana bile bakmadan çekip kapıyı hızla aldırmadan bıraktığın karanlığa oysa... oysa biliyorsun zor olduğunu sensizliğin nasıl yakıp kavurduğunu biliyorsun.... güneşin bile nazlandığını yokluğunda ısıtmak için soğuk bedenimi biliyorsun ay bile saklanır sensizliğimde bulutlara bir damla aydınlığa hasret bırakır gecemi nefes almak imkansızlaşır kan akmaz olur damarlarımda yine de gidiyorsun işte aldırmadan ardında kalan çaresizliğime ne sen tek laf ediyorsun ne ben konuşamıyoruz.. oysa... oysa suskunluğum öyle şeyler anlatıyor ki son kez diyorum son kez dön ve tut ellerimi bak ellerin olmadan nasıl soğuk bak son kez gözlerime derinliğinde kaybolduğum sevgi dolu gözlerinle son kez son bir kez sarıl sıkıca son olsun sıcaklığın kalsın bir ömür benle sonra git dur gitme son kez sevdiğini söyle öyle git delice sevdiğini ışıklarını da kapat sevgimin kapat ki görmesin gözlerim gidişini yaralı kalbim gidişine dayanabilir mi en doğrusu diyorsun gitmek kalmak hataların en derini yok.... gitme...bırakma beni hatalarla sevdim ben seni imkansızlığınla hemde delice boşver aldırma sen bana doğrunu erteleme... ama sevdiğimi aklından adımı dudaklarında aşkımı kalbinden silme sen en iyisi GİT...ME
Ebru KoçKayıt Tarihi : 15.10.2011 11:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!