buğulu otobüs camına başımı dayamış
arkamda bıraktığım
seni emanet ettiğim, şehre bakıyorum...
pırıl pırıl olan şehir
nasıl bir anda kararmıştı
sanki bulutlar herşeyin farkındaydı
ve...şehir arkamızdan ağlıyordu...
rüya gördüğümü sandığım o anda
seni gördüm
geç bulduğum aşkımı...
yağmur altında, soğuktan titreyen
soru soran gözlerle
yavaş yavaş hızlanmaya başlayan
otobüsün buğulu camları arasında
soru soran gözlerine
cevap verecek gözleri arıyordu
göz göze geldik...
bana bakıyordun
yalvaran gözlerle
gitme diye....
gitmem lazım bi' tanem....
gitmeliyim....
Ve....
12.3.2009 / 20:55
Kayıt Tarihi : 13.3.2009 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum sayın Nuran Bektaş, güzel çalışmanızı ...
TÜM YORUMLAR (1)