Git... (me) Şiiri - Mehmet Bulut

Artık gitsen diyorum,
çok bile kaldın...
Şımarıp birşey sanacam kendimi,
hatta alışıp gitme demeye ramak kaldı.

Ama,
gideceksin nihayetinde.

Şimdi git...

İlk kez
ben belirlemiş olayım gitme zamanını.
Her gitmenin hüsranını,
bu kez ban avuçlayayım
sen bırakmadan avuçlarıma...

Bak ne çok söz geldi dile,
ne olur bekleme.
Alışık degilim artık yanımda görmeye seni...
Başlayacaksa kopuk saatler,
nöbetler, gece uyanışları
ve hatta zehir zemberek sensiz her an başlasın...
Bir an evvel başlasın o alışık oldugum çekilmez esaret.

Gideceksen hemen git...
Hiç bu kadar hazır olmamıştım...
........
GİT...

(me) ! ! !