Git lütfen artık Şiiri - Yasemin Güven

Gözümün gördüğü kalbimin sevdiği tek adamdın dili yalansız gönlü vefalı doğru olduğunu sandığımdın...
Nasıl inanmışım güvenmişim ya kalbim ya o nasıl sevdi seni böyle anlamıyorum anlayamıyorum...
Sana her gelişimde bir umut doğuyor içimde ama ya sonra sonrası hayal kırıklığı pişmanlık öfke...
Yıkıldım kırıldım da bir okadar da aklım öfke içinde kalbim ise uslanmayı bilmeyen yaramaz çoçuklar gibi...

Çoçukluğum geldi aklıma yaramaz laf dinlemeyen bir yanım vardı şimdi aynısını aklım ve kalbimde aynı...
Bazen uykumda kendimi ağlarken buluyorum o kadar çok canım yanıyor ki ölüyorum yavaş yavaş...
Bu kadar zormuydu dürüsce sevmek sahiplenmek bir dünya kurmak yalansız riyasız olmadı hiç...
İnanmakta mı hata yoksa karşılıksız menfaatsiz mi sevmek gözlerine bakarak yalandan seviyorum demek...

Zaman denen kavram çok acı olmuş diller yalana döner olmuş arkandan iş çevirenlerle dolmuş sanki...
Niye doğurdun beni anne bu dünyayı insanları hiç sevmedim sevemedim herkez sahte yalan geliyor...
Biliyorum zamanı geri alamam değiştirememde çok zor senlede sensiz geçen günlerimde yapamıyom...
Hergün daha fazla seviyorum sevdikçe de bir okadar da özlüyorum canımın yanacağını bile bile ateşe atıyorum kendimi...
Gidelim artık birbirimizden daha fazla yakma seni seven kalbimi yüreğimi aklım firarda artık git dönmemek üzere....

YASEMİN GÜVEN