Git Kadın Şiiri - Bir Hayalperest

Gecelerden kaçıyorum, bana gündüzleri verin
Yokluğunu kabullenmişken varlığının sarhoşu muyum neyim?
Gözlerimi kapatmaya korkuyorum, sen oradasın
Ben karanlığa açılan pencere, sen güneş gören odamsın

Kendi okyanuslarımı aştım, senin derende boğuldum
Anlamıyorum, baharı unutup bir sonbahar gününe mi vuruldum?
Farklı olduğunu sanırken gerçekleri görmek üzdü
İçinde sen olan bir dünya kurdum, gerçeklere yenik düştü

Artık üzülmem, gökyüzünün mavisine kanmak kolaydır
Ben gecenin karanlığını sevdim, bana yıldızları saydır
Sihirbaz değilim, bir kalemde silemem geçmişin izlerini
Artık git kadın, tekrar ateşe vermeden küllerini…