Git -III- Şiiri - Muhammed Hikmet

GİT -III-

Git ufku çembersel düzlem
Git sığ yürek
Durma sen de git
Anlamadan anlayamadan
Paralel doğrular gibi, git
Her şey hayret halinde
Her şey tortu halinde
Her şey göğermiş
Gazabım çeyizin olsun
Dursun ve ağlasın felek
Cim bir nokta karnında
Bir harf öteye git

Bu hüzün her dile çevrilemez
En fazla rumiden miladiye
En fazla fetret devrine
Ruhum soyulmuş bir kervan
Sen bir eşkıya gibi, git
Gözlerinde güzelliğin ve şımarıklığın
Endamın yenilgimin kaidesi
Adımların gafil bir yargıç
Sonu inkarla biten masalsın
Az git uz git
Beni berzah yalnızlığında bırak
Mümkünü mümteni kılmadan, git

Sevmek yiğitliğimiz
Acı çekmek adamlığımız
Adamlığımızla bırak her daim
Bu kasideyi girizgahında bırak
Şemsiyeni aç, kendini sakla
Kimyası bozulmasın yolların
Kekik kokusuna nispet
İslenmiş aynalarda kalsın yüzün
Bir mersiye gibi,
G/it

Muhammed Hikmet

28 Mart 2006