Git Güle Güle..1..! ! Şiiri - Durak Yiğit

Ben senin uğrunda olmuşken köle
Düşürdün sen beni çöllerden çöle
Sayende benzedim bir kuru güle
Yolun açık olsun git güle güle

Büktürdün boynumu yaban ellere
Savurup külümü verdin yellere
Düşmüşüm sayende zaten dillere
Yolun açık olsun git güle güle

Çok yaşattın bana aşkta kışları
Akıttın gözümden kanlı yaşları
Uçtu gitti şimdi gönül kuşları
Yolun açık olsun git güle güle

Başladı bağımda hazan yelleri
Yaraladın goncaları gülleri
Bir Leylâ için ben geçtim çölleri
Yolun açık olsun git güle güle

Gülüp geçtin başımdaki hallara
Siyah dedim senin için aklara
Muhtaç ettin beni zalım kullara
Yolun açık olsun git güle güle

Cevabsız kaldı hep onlarca çağrım
Hasretinle yanar şimdi bu bağrım
Der DURAK’ım kalsan dinse bu ağrım
Yolun açık olsun git güle güle

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ