Git De! Şiiri - Erkan İpek

Bilirim kimse görmez,
gözlerimle dudaklarım arasındaki geometrik çizgiyi.
Biraz ıslak
biraz tuzlu
biraz sen
hiç ben

Elini bir kez tutamadım ya,
aşıkların sevişmesi de veresiyedir şimdi.
Veresiye her şey
alasıya..

Dudaklarınla alakalı inanılmaz betimlemeler yapabilirim.
Ama sadece
git
de.

Kaldıkça süblimleşiyor umutlar.
Eğil kulağıma fısılda;
eski aşkların hepsi seni unuttular!

Boğazımda iki cm. yırtık var.
Aldığım bilinçsiz alkolün kusma sayıları.
Dün akşam dilime bir şarkı dolandı.
kafam hafif dumanlı

Karşıma çıkan ilk adamı tutucam yakasından.
Diyeceğim ki, dinle lan dinle.
Hiç kimse inanmadı, bari sen inan sevdiğime.

İnanır mısın?
Aramızdaki mesafe;
küçük bir kız çocuğunun annesinin ismini okuğu mezar taşı kadar yakın.
Yetimhaden mezun olmuş bir çocuğu bakışı kadar karamsar.

Yalvarırım git de.
Zaten,
ben senden gidemedikçe bendeki seni hiçbiri yapmanın mantığı ne?

İçindeki aşkı öldürdüm ben,
doğmamış çocuğu.
Bağrın yandı.
Bağırdın.
Git diye diye.

Gittim!

Martı simite döndü.
Müslim namaza.
Kafir puta
Adam karısına.

Ben,
ben.. Haine döndüm.
Vicdani red uyguladım sana.
Allah da bana.

Aşkları sahipsiz bıraktım ben.
Tanımı yok, yazlar kısa sürdü burada.