Anılarımdaki o şehrin küçük çocuğuydum
Heves hırsızıydım erik ağaçlarında
Korkusuzdum,bırakır mıydım taşlamadan
Cep doluluğunda kaçmaya koyulurdum.
Severdim kırmızıları,susardım kabarık elbiselere
Benim olmayanlar hep güzeldi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
