Git Artık Lütfen Şiiri - Hatice Ersan

Vicdanım köpürdü tenimin sorgusuzluğuna karşın
Neden demeye korkar oldu artık rüyalarım
Sen varoluşumun kaygısız çocuğusun
Sen düşerken tutmak zorunda kaldığım acılı el
Savunmalarım göz kapaklarımı kapatmaya yetmiyor artık
Geliri tükenmiş dudaklarım susadı
Önüme dökülen maneviyetin hırçın bakışları altında
Sen ebedi soframda kalk diyemediğim misafirim oldun
An an topladım senden geriye kalan doğruları
Yinede yetmedi kurulan teraziyi tartmaya
Hani bazen lütfen olsun demeye utanırsın ya
Hani yanlış olduğunu bile bile dua edersin
İşte sen benim dualarımı süsledin istemeyerek
Git artık lütfen seni aradığımda bulacağım son yere
Korkuyorum çünkü yenilmişliğin verdiği azaptan
Anlım lekelerle kaplı vicdanım donukken
Sesim titrerken sana kurduğum cümlelerde
Ve bedenim kaldıramazken bu yükün ağırlığını
Varlığında yaşayamam git artık lütfen
Gelgitimin amacı sebebi sensin
Masal kapısından girip kara deliğe açıldı senle hayatım
Gerileyen adımlarla koşuyorum kollarına
Yörüngene girdiğimden beri küresel ısınmaya uğradım
Eridi buzullarım bakışlarının altında
Sevgi sözcüklerin vicdanımla münakaşa yapıyor
Biliyor musun! Kazanmakta istemiyorum artık
Ben seninle uyurken uykusuz gecelerle savaşıyorum
Ve yorgun düştü ölümlü bedenim
Seni seviyorum git artık lütfen.....