Yalnızlığımın dinginliğinde
Gelip oturuyor hatıralar karşıma
Artık gülümseyebiliyorum
Ve ne sitem ne kızgınlık…
Sadece buruk bir gülüş var yüzümde.
Bak şu koltuk,
Şu sandalye,
Şu çerçeve,
Şu battaniye,
Şu yastık,
Şu bardak
Hepsi bin hatırayı saklar özünde…
Ve ben sadece düşünüyorum.
Kırık bir halay çekiyorsun sen,
Sevgiyle bakıyorum sana.
Neden dönüp duruyorsun etrafımda!
Git artık,
Gittiğin kadar gerçek ol…
Öyle buruk,
Öyle güzel,
Öyle içten sevmek
Mümkün olmazmış demek…
Bu şehri yakmalı!
Olmuyor,
Yakmalı bu şehri
Ya da beni.
Yoksa
Dar geliyor beynim
Hafızama.
8.2.2010
SERAP HOCA
Kayıt Tarihi : 16.2.2010 08:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
