Git Şiiri - Kübra Arslan

simdi gidebilirsin…
beklemeye ve üzülmeye gerek yok
ilk gidisin degil bu
alıstım yokluguna…

sen yokken,
küçük gemiler yaptım kagıtlardan
ardı ardına sıraladım biriken yagmura
önce ıslandı sonra battı
üzülmedim pek fazla
ufka baktım sadece
o uzun çizgide seni gördüm
düsünmedim bogazın yelkenlilerini
düsünmedim çiseleyen yagmuru
düsünmedim ve üzülmedim…
git iste beni düsünme
git…

ben sen yokken,
resimler yaptım duvarlara
bir güvercin çizdim günese
ve bir ısık yaptım karanlıga
bütün renklerle boyadım ruhumu
düsünmedim ela gözlerini
düsünmedim eyüp sultanın güvercinlerini
düsünmedim gece ayazında beraber üsüdügümüzü
düsünmedim ve üzülmedim…

git simdi…
bekleme
bekletme gelecegini
ben sarkılar söylerim odamın penceresinden
ve siirler okurum yalnızlıgımın bahçesinden
bir de gül koparırım
düsünmeden; çekmecemde sakladıgım,
her yapragına yüregimi bagırdıgım o kırmızı gülü
düsünmeden ve üzülmeden…