Git Şiiri - Kürşat Gülbil

Bir tebessüm belirdi yüzünde, güneş tepeden yüzüne doğarken,
Ardında yeni açan çiçeklerin kokularıyla beraber,
Ilık bir rüzgar vurdu yüzümüze, beraber geçirdiğimiz bir günün ardından...
 
Gidiyorsun; şimdi yüreğimden bir parça koparak...
Ayrılığın verebileceği en acı duygu kapladı birden bedenimi,
Bir hüzün şehrine yolculuk başlamıştı şimdi...
 
Gittin...
O güzel bakışlarınla beraber,
Bense arkandan sadece baktım...
İçime oturmuştu gidişinin verdiği hüzün,
Dönecek misin? biliyorum...
 
Ellerim elinin sıcaklığı arıyor...
Gözlerim görmüyor artık hiç bir şeyi, baktığım her yerde yüzün var! !
Bir haziran sessizliğinde gittin...
 
Yüzüm o kadar asık ki bugün, kimseyi görmek istemiyorum.
Bir o kadar da yordu beni yokluğun, sitem ediyorum kendime.
Tam ifade edemedim ki sana kendimi.
Ve beni sana hasret bırakarak gittin....