Uzaklaş bu yangından; alevin sönüşü yok.
Beni kül eden ateş bir de seni yakmasın.
Aşk denilen yoldayım, bu yolun dönüşü yok;
Öyle bir uzaklaş ki, gönlün geri bakmasın.
Git artık, sen çekip git, benim gitmem imkânsız;
Yandıkça büyüyorum benim bitmem imkânsız;
Sevgini yüreğimden silip atmam imkânsız;
Yorgun kalbin hasreti daha fazla çekmesin.
Bu zorunlu kaçışı hiçliğime düşüş say;
Sonu hicranlı masal, zoraki bir gülüş say;
Gündüz kurduğun hayal, gece gördüğün düş say;
Yeter ki sabahları gözünden yaş akmasın.
Omzuma yüklediğin vebal yüklüce Tanrım;
Umarım erdirirsin sabreden güce Tanrım;
Gönlümüzde sevgiyi yeşerten yüce Tanrım!
Seven hiçbir yüreği çaresiz bırakmasın.
Kayıt Tarihi : 22.7.2016 09:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!